Zekerheid in onzekere tijden
Wat als je nu een ex-kankerpatiënt bent en je moet voor je jaarlijkse controle naar het ziekenhuis om een mammografie te laten maken. Gaat deze dan nog door in deze tijd, ondanks dat we sinds begin mei weten dat er een bepaalde mate van versoepeling is? En loop ik als ex-kankerpatient extra risico voor COVID-19?
Deze twee vragen alleen al zorgen voor veel onzekerheid bij veel mensen. Ook persoonlijk hielden mij deze twee vragen erg bezig. Veel cliënten die controle afspraken hadden staan kwamen met de vraag “Gaat deze afspraak nog door denk je? Zal ik toch even bellen? De brief van het ziekenhuis is wel duidelijk maar wat als…..’ Zomaar een paar reacties uit de praktijk. Elk ziekenhuis heeft in deze tijd richtlijnen vanuit het RIVM gekregen wat te doen en hoe te handelen. Echter, deze platte regels zeggen niks over wat het met iemand doet of welke vragen het extra oproept
Minder balans … minder energie
Het gevoel dat overheerst de laatste twee maanden is dat alles wat om ons heen gebeurd, we daar minder controle over hebben. Het ‘oude-normaal’ is er niet meer. Op welke manier heeft deze onzekerheid en het minder in control kunnen zijn invloed op onze balans privé / werk? En de vraag is dan ook: Hoe gaan we daarmee om? Zeker als je ook nog een (ex-) kankerpatiënt bent. Heb je dan meer gevoelens van angst, last van vermoeidheid of heeft het effect op je werk? Allemaal vragen die nu nog sterker naar boven komen en waar veel (ex)kankerpatiënten tegen aan lopen. Het zorgt voor het verstoren van de balans en het verminderen van het energie niveau.
Terug naar de thuis basis
Om me heen zie ik dan ook dat we noodgedwongen teruggaan naar de basis. De basis van thuis. Quarantaine tijd heeft ons doen beseffen dat deze basis, veelal gebouwd op relaties binnen een gezin en/of familie, vertrouwdheid en veiligheid kan bieden. We zijn meer bezig met ‘waar ben ik’ (omgeving) en ‘wat doe ik’ (gedrag) dan naar ‘waar sta ik voor’(zingeving). Veel (ex-)kankerpatiënten herkennen dat gevoel. Immers, gedurende de tijd van behandelingen moesten zij terugvallen op hun thuis basis. Echter met één groot verschil dat er nu geen fysieke bezoeken mogelijk zijn en we aangewezen zijn op digitale ontmoetingen. Gedurende de tijd van behandelingen komt zingeving pas later weer aan de orde. Beter worden en overleven (voor zover dat mogelijk is) staan dan boven aan het lijstje. En eigenlijk is een ieder nu met datzelfde bezig.
Ontspanning zoeken in de natuur
Het zoeken naar ontspanning is in deze tijd dan ook belangrijk. Proberen om de balans te herstellen door rust en regelmaat te zoeken. De natuur om ons heen kan ons daarin prima voorzien. Ondanks dat het in Nederland lijkt of het nooit ergens rustig is, heeft deze quarantaine tijd ons inmiddels geleerd dat er wel degelijk rustige plekken te vinden zijn. Dat betekent wandelschoenen aan, telefoon uit en lekker offline zijn wanneer dat mogelijk is. Op deze manier kunnen we het hoofd leeg wandelen en de natuur zijn helende werking laten doen. Ons verwonderen over hoe mooi ons land eigenlijk is en het opnieuw leren waarderen.
Dat wandelen doe ik ook met (ex-)kankerpatiënten die na alle behandelingen, of soms wel tijdens, weer opnieuw balans moeten vinden. En onthaasten helpt daarbij. Geen witte jassen parade meer, geen ziekenhuis geur in je neus of praten over behandelschema’s. Je eigen ik staat dan centraal. Ik ben er dan voor de cliënt. Of je nu patiënt bent geweest of een naaste van een dierbare. Deze corona tijd leert ons wederom dat ‘Het leven te mooi is om haastig te zijn’- quote Frédérique Huydts. Met de tijd komt ook de energie en balans weer terug.
Blijf gezond en houd afstand met zijn allen. Zoek de natuur op en blijf in verbinding met je zelf, je eigen BV ik.